Ouders en school hebben een gezamenlijk belang: het zorgen voor optimale omstandigheden voor de ontwikkelingskansen, de schoolloopbaan en het welbevinden van de leerlingen.
Samenlevingskarakter
Kenmerkend voor een school in het primair en voortgezet onderwijs is haar samenlevingskarakter: leerlingen, leraren, schoolleiding en ouders zijn jarenlang dagelijks op elkaar betrokken.
Verantwoordelijkheid nemen
De school als ”community” betekent dat ouders, net als de anderen, hun verantwoordelijkheid nemen en een bijdrage leveren. Niet alleen door hun handen uit de mouwen te steken, maar ook door actief mee te denken, mee te praten en mee te beslissen over alle aspecten die de kwaliteit van het onderwijs beïnvloeden.
Nieuwe uitgave
In het najaar verschijnt Ouderbetrokkenheid 7.0. Creatieve samenwerking tussen Ouders, Verkorte Kinderopvang met VVE, Basisschool, Voortgezet Onderwijs en Buurt. Amsterdam: SWP.
Ontwikkelingen, uitdagingen, ervaringen en lessen
– Wat zijn nieuwe ontwikkelingen en uitdagingen in onderwijsland?
– Wat zijn ervaringen met innovatieve aanpakken in onder andere Schiedam, Vlaardingen en Den Haag?
– Welke lessen kunnen we trekken?
Handvatten
Ouderbetrokkenheid 7.0 biedt praktische handvatten voor de onderwijsprofessionals om de ouderbetrokkenheid te optimaliseren.
Discussie:
https://www.linkedin.com/groups/2441631
https://www.linkedin.com/groups/2441136
https://www.swpbook.com/boek/1960/ouderbetrokkenheid-7
https://www.swpbook.com/boek/1848/de-nieuwe-medezeggenschap-in-het-onderwijs
Fonda Sahla, coördinator Transvaal Universiteit, Den Haag: ”Ouderbetrokkenheid is gebaseerd op wederzijds vertrouwen! Behandel je ouders als klant? Moet je niet raar kijken als ze zich ernaar gaan gedragen. School is de professional, het staat of valt met het beleid vanuit school, en dan bedoel ik niet wat er op papier staat voor de subsidies!”
Frederik Smit, Research & Advies 
Meer communiceren met ouders? Daarmee ben ik het eens en oneens tegelijkertijd. Eens, als er sprake is van partnerschap en je elkaars inbreng en positie accepteert.
Is het vertrouwen weg, wat zich uit in geklets in de docentkamer over ‘bepaalde ouders’ en “app-berichtjes rondsturende ouders” dan moet het begrip communicatie anders worden opgevat zo is mijn opvatting.
De school moet dan duidelijk het fatsoen bij zichzelf als eerste terugzetten. Dat betekent: niet meer kletsen en ginnegappen over bepaalde ouders, zelf het goede voorbeeld geven en dat als lijdraad communiceren naar de ouders toe. De kern ervan is: als er zich een probleem voordoet, dan doen we elkaar recht. We zoeken oplossingen die goed zijn voor u en uw kind, maar de gekozen oplossing moet ook goed zijn voor andere kinderen en hun ouders. De leerkrachten moeten eveneens met een goed gevoel naar huis gaan en ’s nachts niet wakker liggen. Verandering van methodes e.d. worden niet afgedwongen door een ouder die zich als dwingeland gedraagt, maar gaat via de medezeggenschapsraad.
Gerard Weide
Ouders gaan zich als klant opstellen, omdat het schort in de communicatie. Net als bij andere vormen van dienstverlening valt de ‘productie’ samen met de ‘consumptie’. De vraag komt van ouder/kind. Het antwoord van de professional. Neem daarbij in acht dat ‘onderwijs’ ern collectief aanbod is en ‘leren’ een individuele behoefte en we zien hoe het spanningsveld in deze dienst eruit ziet.