Frederik Smit, Research & Advies

Ik zeg met mijn aanpak: jij bent belangrijk, ik neem je serieus 

Anne Steenhoff, groep-8-docent aan een basisschool in Utrecht, heeft volgens Tommy Wieringa met haar boek Een lui letterland een vlammend pamflet geschreven. Haar cri de coeur is de neerslag van jarenlang opgebouwde woede en verbijstering over het Nederlandse taal- en literatuuronderwijs. Ze schrok van het lage leesniveau dat ze aantrof in haar klas, maar zat als liefhebber van jeugdliteratuur onmiddellijk vol ideeën om hier verandering in te brengen. Steenhoff kreeg van de schooldirectie groen licht om te experimenteren om het leesniveau en -plezier van kinderen te verhogen. Ze is volgens Adriaan van Dis de gedroomde docent: een gulle en goed onderlegde lezer die haar leerlingen verrijkt met de beste kinderboeken. Het resultaat was indrukwekkend: binnen een half jaar haalden al haar leerlingen – of ze nu doorstroomden naar vmbo-kader of het vwo, kampten met dyslexie of andere problematiek – niet alleen het streefniveau dat nodig is om aan de maatschappij te kunnen meedoen, maar zelfs een niveau daarboven. Wat zijn de reacties van leesdeskundigen, een schoolleider, en welke rol kan de medezeggenschap spelen? 

In gesprek met:

• Anne Steenhoff, groep-8-docent aan een basisschool in Utrecht.
• Elsje van Bergen, biologisch psycholoog aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
• Kees Vernooy, emeritus lector Effectief taal- en leesonderwijs.
• Kees Broekhof, senior consultant bij onderzoeks- en adviesbureau Sardes.
• Bart Droogers, projectleider leesbevorderingsprogramma de Bibliotheek op school bij Stichting Lezen.
• Elize Jong, directeur van basisschool Onze Amsterdamse School met 200 leerlingen.

Verschijnt binnenkort in MR magazine, uitgever Wolters Kluwer.